Hallo allemaal,

Ik ben Joke. Ik ben 43 jaar en kom uit België, net ten zuiden van Antwerpen. Ik leerde handwerken op de lagere school en vond er absoluut niks aan. Vooral omdat de jongens leuke dingen dingen mochten doen met hout enzo en wij als meisjes moesten breien en haken. Zo oneerlijk!.

Toen mijn broer enkele jaren geleden wilde emigreren wilde ik mijn metekindje iets tastsbaar van mezelf meegeven. Ik haakte toen mijn eerste grannysquare deken. Ik heb jaren gehaakt aan sjaals en dekens. 1,5 jaar geleden begon ik aan een nieuwe uitdaging: sokken breien. Ik wilde me aan een trui wagen, liep vast op de Engelse termen en patronen en werk ik lid van de OBC. Wat een openbaring! Het haken raakte wat op de achtergrond en op dit moment heb ik zo’n 6 breiprojecten lopen en zo’n tiental (lees: hondertal) op de planning. Dankzij de OBC waag ik me nu zonder problemen aan Engelstalige patronen wat het aanbod nog groter maakt.

Ik brei het liefst met mijn eigen handgesponnen garens. Maar ook de mooie kant-en-klare garens in Mirjam’s shop doen me watertanden.

Ik heb trouwens drie kinderen (19, 16, 13). Ze hebben ook alledrie leren breien op school maar de twee oudsten hebben nooit meer een breinaald vastgehad. De jongste heeft wel een projectje op naalden dat ze af en toe vastpakt. De 3 mannen in huis worden soms helemaal gek van de 2 creatieve vrouwen en al die creatieve ideeën in ons huis. Maar ze gedogen de groeiende wol voorraad. Onze kat Loena is af en toe gefascineerd door de rondhobbelende bolletjes maar doet ze vooral haar eigen ding en moet niks weten van al die gehaakte spullen in huis.

Voor de rest kruip ik af en toe achter de naaimachine om mijn eigen kleding te maken.

Zelf dingen maken is voor mij erg belangrijk en zorgt dat ik mijn hoofd kan leegmaken na een drukke dag lesgeven.

Veel groetjes

Joke